Blog van Kanarioloog

Gelukkig beschikken we over een steeds groeiend aantal fokkers in het bezit van de gave om afwijkingen in kleur te onderkennen en, indien gewenst, erfelijk vast te leggen. Zonder de steun van voortreffelijke boekwerken over genetica zou dit ook vandaag de dag niet mogelijk zijn geweest.
Maakte niet altijd studiezin mensen tot vakmensen ?
Een groot aantal fokkers moet dan ook als zodanig worden aangemerkt, sommigen zonder theoretische kennis en velen met die vrijwel onmisbare ruggesteun. Het aantal factoren dat in één kanarie kan worden gefokt is dermate groot geworden in de laatste decennia dat alleen een gedegen kennis van de werking der afzonderlijke factoren de fokker antwoord kan geven op de vraag hoe hij aan die kleur gekomen is. Het is zeer wel mogelijk een normaal ogend kweekpaar samen te stellen waarvan alle jongen in geen enkel opzicht op de ouders lijken, sterker nog, waar ook de jongen in geen enkel opzicht op elkaar lijken. Dat in aanmerking nemend komt het steeds vaker voor dat de fokker onoplosbare problemen voorgeschoteld krijgt in de fok, schijnbaar ongepigmenteerde vogels blijken toch gepigmenteerd te zijn en als gepigmenteerden worden verwacht blijken de jongen er uit te zien als ongepigmenteerden. Hoe interessant zo'n fokpaar dan ook moge zijn, er blijven voor de verervingsmogelijkheden van de jongen te veel vraagtekens open.
Onze eerste zorg moet zijn om na de explosie van nieuwe mutaties, ontstaan in de afgelopen jaren, te zorgen dat teruggekeerd wordt naar een fok met redelijk fokzuivere vogels, het is alleen dan mogelijk de kwaliteit van oude en nieuwe kleurslagen te behouden en te verbeteren indien gewenst.
Het is een ernstige misvatting te menen dat deze taak eenvoudig zou zijn, het terugfokken naar een aanvaardbare fokzuiverheid zal minstens vijf jaar vergen. Die tijdslimiet is slechts haalbaar wanneer de fokker uitsluitend de juiste vogels aan elkaar paart, wordt een verkeerde fokvogel gebruikt onderweg dan zal de termijn verlengd worden met minstens één jaar!
Het fokken van kleurkanaries als wedstrijdvogels is een boeiende liefhebberij, deze liefhebberij is oud en tegelijkertijd steeds weer nieuw, de resultaten zullen steeds weer mee- en tegenvallen. Het aantal tegenvallers kan worden beperkt door het toepassen van een gerichte samenstelling der fokparen, dit houdt in dat met een vastomlijnd doel voor ogen vogels aan elkaar gepaard worden.
Het gewenste resultaat kan en zal niet worden bereikt als de jongen uit deze paring voortgekomen alle kleuren dragen behalve de bedoelde. Gericht fokken met fokonzuivere vogels is een onmogelijkheid, dit dwingt de fokker ieder jaar opnieuw tot een uiterst selectieve benadering van de voorhanden zijnde fokvogels.
Selectie op kleur, type en conditie zijn vertrouwde begrippen, in de huidige situatie moet daaraan een vierde dimensie worden toegevoegd, het selecteren op verervingsmogelijkheden. Indien een kleurkanarie als fokvogel wordt gebruikt met een bepaald oogmerk moet het optreden van ongewenste kleuren of kleuruitingen in de nakweek leiden tot uitsluiting van de betrokken vogel voor de fok. Hard ? Nee, dat is niet hard, dat is verstandig ! Alleen op deze wijze zal de zo dringend gewenste fokzuiverheid in een redelijk aantal jaren worden bereikt, kwaliteitsverbetering zal hiervan een automatisch gevolg zijn.

Sjaak de Jong ( Ondervoorzitter V.v.N.K. - C.O.M. Keurmeester N.B.v.V. )

Veni Vidi Vici ! maar vooral Vici.

Jos Schapmans (l) ( Org.Catering - T.T. & Festiviteiten V.v.N.K. ) - Door Peters en Eddy Vaes.

Jos Schapmans, meervoudig medaillewinnaar C.O.M. Wereldshow te Piacenza ( 2009 ) Zilver met Agaateumo-geelmozaiek Stam 91-92-91-91 - Brons met Agaateumo-geelmozaiek stam 90-89-90-90 en Brons met Agaateumo-geelmozaiek enkeling 90.